sin morski, zajaši vjetar hondo; u rano jutro početak se prikrpio kraju

 

 u rano jutro početak se prikrpio kraju

golubovi su se muvali pokraj klupe kljucajući mrvice kruha što ih je nadrobila bezuba sablast koja se upravo probudila iz svog posnog sna kad se pojavio buš u svom karambolu

buš kratko dvaput zatrubi i kifeli s mukom otvori oči 

podigavši glavu ugleda buša 

cigareta među prstima mu je dogorijevala lagano polagano i tu je završila sva poetika

cijeli život će ti proći na toj klupi 

dovikne mu iz auta

a jebate led di si ti

znaš mene 

reče sa zagonetnim smješkom buš 

ajde upadaj 

oćemo na onaj ranč 

upita kifeli i zalupi vrata forda

koji ranč reče buš iznenađeno i pogleda svog pajdu kao da je ovaj pao s one planete s koje padaju prolupali ljudi 

tad kifeli prvi put ostade bez teksta

a tebra jesam te 

nasmije se buš 

napravio si facu kao da te pogodio pizdin pustopašni vjetar ajmo onda na taj ranč 

reče i ubaci u brzinu 

kad bolje razmislim ništa se ne može mjeriti sa slobodom jahanja po bespućima kolažno oblikovanih prostornih struktura

može bit da je to jedini način da postaneš slavan ka zuko džumhur

ako to znači putovati i fukati potpuno se slažem 

važno je imati viziju 

dometne kifeli